فیبروز سیستیک

سيستيك فيبروزيس با موتاسيون درژن تنظيمي انتقال دهنده غشايي سيستيك فيبروزيس Cystic Fibrosis Transmembrane Regulator (CFTR) ايجاد ميشود.

در سیستیک فیبروزیس (CF)، موکوس های موجود در مجاری هوایی کوچک و متوسط غلیظ، چسبنده و متسع می شود و درنتیجه حرکت مژک ها کند شده و مواد خارجی نمی تواند به بیرون هدایت شوند. از سوی دیگر، در ریه، به دنبال غلیظ شدن موکوس طی یک فرآیند التهابی سلول های التهابی با آزاد کردن سیتوکینهای سبب تخریب سلول ها می شوند و استعداد ابتلا به عفونت را بالا می برند.

پروگنوز بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس، با توجه به پیشرفت دانش و تشخیص زودهنگام و درمان های حمایتی مناسب تر و بیشتر، به طور چشمگیری بهبودیافته و سن متوسط بقا همچنان در سیستیک فیبروزیس افزایش می یابد.

عوامل مختلفی بر پروگنوز این بیماران تأثیرگذار است که از آن جمله می توان به کفایت غده برون ریز پانکراس، جنسیت مرد، عدم کلونیزاسیون با سودوموناس آئروژینوزا و رعایت رژیم های درمانی اشاره کرد. پروگنوز و طول عمر این بیماران به دلایل مختلفی از جمله عفونت های مکرربخصوص بوسیله عفونت سودوموناس آئروژینوزا ریوی سلولی کم است.

سودوموناس آئروژينوزا پاتوژن فرصت طلب انساني است كه عامل عفونتهاي خطرناك خوني، ريوي، زخم و سوختگی است. این باکتری گرم منفی از ساختاری میله ای برخوردار بوده و می تواند در دماهای مختلف و غذای ناکافی رشد کند و زنده بماند. در صورت درمان سريع احتمال بهبودي عفونتهاي سودوموناس ائروژينوزا وجود دارد، ولي هيچ آنتي بيوتيكي قادر به ريشه كني عفونتهاي مزمن سودوموناس ائروژينوزا نميباشد.

سودوموناس ائروژينوزا به طور مزمن در ريه افراد مبتلا سيستيك فيبروزيس كلونيزه ميشود و در نهايت منجر به نقص تنفسي و مرگ ميگردد. بنابراین به این دلیل است که سودوموناس آئروژینوزا یک عامل قدرتمند و تهدیدی جدی برای بیماران CF می باشد.

باکتریوفاژها ویروس هایی هستند که می توانند باکتری ها را با کمترین اثر منفی بر روی سلولهای میزبان انسانی یا حیوانی از بین ببرند. به همین دلیل میتوان از آنها به تنهایی یا همراه با آنتی بیوتیکها برای درمان عفونتهای باکتریایی استفاده کرد.

برای شروع اتصال فاژ به باکتری هدف، ساختارهای هر نوع فاژ باید نوع خاصی از گیرندههای باکتریایی را شناسایی کنند. در نتیجه هر فاژ تنها تعداد محدودی از سویه های باکتریایی را آلوده میکند. در نتیجه فاژها به صورت اختصاصی عمل میکنند.

توسعه مستمر باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک، همراه با میزان پایین کشف آنتی بیوتیکها، استراتژیهای جدید و موثر برای مبارزه با عفونتهای باکتریایی را می طلبد.

تنوع بسیار زیاد فاژها اثربخشی آنها در برابر باکتریهای مورد نظر آنها را به گزینه جایگزین بسیار جذاب برای آنتی بیوتیکها تبدیل کرده است.